به خط پایان. کهنزدیک می شویم؛
تعارضی عظیم، قلبمان را گرفتار می کند.؛
"شوق" تجربه قنوت هایی که هر کدامشانسفری بلند، به آسمان تو را رقم می زند.
یا "غم"از دست دادن سحر هایی که، بی نظیرترین فرصتهای هم آغوشی با تو.بوده اند.
دلم برایت تنگ میشود خدا
برای لحظه هایی کههیییچ صدایی، جز نجوای دعای سحر، از خانه های اهل زمین، بالا نمی رفت.
برای لحظه هایی کهچراغ های روشن خانه های همسایه، شوق بیدارماندن را در دلم، بیشتر می کرد.
برای لحظه هایی که،با هر کدام از نامهای تو، قنوت می گرفتم وبا تکرار مکررشان. بوسه های مداوم تو را احساس می کردم.
دلم برایت تنگ میشود خدا.
تو همان لذت شیرین لحظه افطارم بوده ای، که در اولینجرعه آب، تجربه اش می کردم.
تو. همان احساس خالی شدنم، در لابلای العفو های شبانهام بودی.که تمام جان مرا. با آرامشی عظیم، احاطه می کردی.
دلم برایت تنگ میشود. خدا
نمیدانم تا رمضاندیگر. چه برایم مقدر کرده ای.
اما.
بگذار سهم مناز این رمضان همین سجاده خیسی باشد. کهدر همه طول سال، نمناک باقی بماند.
بگذار.تمام ارثیه ام از سحر هایش، همین قنوت هایی باشد. کهتا رمضان دیگر. حتی یک سحر نیز، از ادراکش. جا نمانم.
بگذار . خالی شدنمرا تا رمضان دیگر به کوله باری سیاه تبدیل نکنم
تصور جمع شدن سفرهات، دلم را می لرزاند.
رمضان می رود
ومن.می مانم
یک دنیای شلوغ
می ترسم. دوبارهدستان تو را در شلوغ_بازار دنیا گم کنم
واااااای دلم برایت تنگ می شود. خدا
می شود.
در میان دلم. چنانلانه کنی، که ترس نداشتنت. پشتم را نلرزاند ؟؟
میشود . بمانی.خدااااااا ؟؟؟؟
درباره این سایت